Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Scrophularia canina subsp. hoppii & Chelidonium majus

fotò
fotò
Erbo-dis-escrolo(-de-Hoppe)

Scrophularia canina subsp. hoppii

Scrophulariaceae

Nom en français : Scrofulaire du Jura.

Descripcioun :
Aquesto erbo-dis-escrolo trachis majamen dins lis esboudèu cauquié de mountagno. Sèmblo proun à-n-aquelo de Prouvènço, Scrophularia provincialis, mai èi mens forto e à ges de gros estaminode (estamino esterlo souto li petalo d'en aut). Apoundèn que la flour de 3 à 6 mm, èi pourpro founso e tacado sus li coustat, emé la labro d'en aut di proun drecho.

Usanço :
Servié, subretout en Itàli, à sougna en fretant, li rougno di chin e di pouor. Autramen sèmblo agué li mémis usanço que l'erbo-dis-escrolo, Scrophularia nodosa.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Scrophularia
Famiho : Scrophulariaceae


Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 3 à 6 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2500 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Esboudèu - Limas de ribiero
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Scrophularia canina subsp. hoppii (W.D.J.Koch) P.Fourn., 1937 (= Scrophularia canina subsp. juratensis (Schleich. ex Wydler) Bonnier & Layens, 1894 = Scrophularia hoppii W.D.J.Koch, 1826 )

fotò
fotò
Erbo-de-santo-Claro

Chelidonium majus

Papaveraceae

Àutri noum : Clareto, Erbo-d'esclaire, Dindouliero, Saladuegno, Celidòni.

Noms en français : Chélidoine, Éclaire.

Descripcioun :
L'erbo-de-santo-Claro, trachis dins li escoumbre e li relarg umide. Flouris pulèu d'ouro, pièi li fru soun alounga (2 à 4 cm), un pau torso e boussela.

Usanço :
Desempièi l'Antiqueta, s'èi toujour pensa que sougnavo la visto e meme la dounavo tournamai is avugle ; d'aqui tóuti li noum en raport emé lou vèire : erbo-d'esclaire, erbo-dóu-vèire... Pièi, emé lou principe di signaturo de Paracelse (siècle XVIe), s'èi pensa que sougnavo li proublèmo de bilo (la sèbo a la memo coulour que la bilo) e de fege. Sèmblo subretout bono pèr sougna la pèu e li berrugo (erbo-dei-barrugo, Fourcauquié). Aro s'utiliso peréu coume antispasmoudico e sedativo.

Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Chelidonium
Famiho : Papaveraceae


Ordre : Ranunculales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido : Printems - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Mars à juliet

Liò : Escoumbre e proche dis oustau - Muraio - Proche d'aigo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Chelidonium majus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
R
CC
CC
CC
CC
CC
C

Scrophularia canina subsp. hoppii & Chelidonium majus

ges
ges
R
ges
ges
C
C
C

Coumpara Erbo-dis-escrolo(-de-Hoppe) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-de-santo-Claro emé uno autro planto

fotò